De aquarellen van Laurens kenmerkten zich altijd al door een snelle virtuoze toets. Een lichtvoetige dans met de punt van het penseel op papier. Zo schildert hij landschappen vol licht en lucht met waaiende wolkenpartijen en gebladerte, dat overal lijkt te trillen, zinderen en bewegen. Beweging laat zich niet tekenen, niet vastleggen. Nog terwijl de hand bezig met het neerzetten van een lijn is alles al veranderd.Wat de tekenaar in opeenvolgende momenten waarneemt kan hij alleen maar weergeven in de vorm van fragmenten; bijvoorbeeld ook fragmenten van een figuur in opeenvolgende momenten van verandering.
Fragmentarische tekeningen werden op hun beurt uitgangspunt voor een reeks nieuwe werken, in een techniek met een tegenovergesteld karakter, niet snel, niet beweeglijk, namelijk de linosnede- een indirecte, langzame, tijdrovende, fysieke inspanning vragende werkwijze. (Wim Kranendonk)